5/3/2022 : SV Kozakken Boys – VV IJsselmeervogels : 2-1
Soms komt een geweldige groundhop uit de lucht gevallen. Ik had voor de zaterdag nog geen echte plannen, tot mijn groundhopvriend D. voorstelde om een grensoverschrijdende combo te doen op zaterdag: in Nederland naar Kozakken Boys – Ijsselmeervogels in de namiddag, en ’s avonds in België naar St-Lenaarts – KFC Turnhout. Vooral de Nederlandse affiche sprak me meteen aan: het zou pas mijn tweede amateurwedstrijd in Nederland worden (eerder was ik al eens naar het naar het amateurvoetbal verdwenen RBC gaan kijken) en de naam alleen al heeft iets poëtisch. In België heten clubs bij de KBVB nogal vaak gewoon KFC, Racing, KSV, SK, VV of dergelijke, gevolgd door de naam van de gemeente. In Nederland echter vind je in het amateurvoetbal heel kleurrijke namen terug, en dit waren twee excellente voorbeelden. In België moet je al naar het liefhebbersvoetbal gaan om even kleurrijke namen terug te vinden. Ik was dus meteen enthousiast om deze trip te maken.
Bovendien ging het om een klassieker uit het Nederlandse amateurvoetbal. Kozakken Boys en IJsselmeervogels behoren tot de bekendste amateurvoetbalclubs van Nederland, dus dit is een zeer aantrekkelijke affiche. De clubs spelen momenteel in de Tweede Divisie, ofwel niveau 3 in Nederland en het hoogste amateurniveau. Enkel mits clubs dat zelf wensen en ook op het veld de promotie verdienen, is er promotie-degradatieverkeer tussen de Eerste Divisie (profvoetbal) en de Tweede Divisie (amateurvoetbal, al worden in de praktijk ook hier spelers vaak betaald).
Kozakken Boys stond 17de en voorlaatste in het klassement, IJsselmeervogels amper 2 plaatsjes hoger. Daar waar beide clubs doorgaans tot de beste amateurclubs in Nederland behoren, draait het dit seizoen niet zoals verwacht en werd deze affiche een ware degradatietopper.
Ik verdiep me al graag in de geschiedenis van de clubs die ik bezoek, zeker als het twee zulke traditieclubs zijn. Beginnen doen we met thuisploeg Kozakken Boys.
De club is afkomstig uit het Noord-Brabantse Werkendam, een dorp van iets meer dan 11000 inwoners. De club werd op 13/4/1932 opgericht als SVW (Steeds Voorwaarts Werkendam). In 1935 maakte de club de overstap van de Brabantsche Voetbalbond naar de KNVB. Omdat toen in een ander dorp al een club met de naam SVW bestond, werd de clubnaam gewijzigd in Kozakken Boys. De clubnaam verwijst naar de Kozakkenstoep naar de rivier Merwede, waar men toen veelal speelde. In december 1813 kwamen ruiters uit Rusland via een stoep op de Sleeuwsedijk terecht, waar men de rivier overstak om Werkendam en omgeving te bevrijden van de Fransen. Kozakken, zo werden deze ruiters genoemd. De clubnaam verwijst naar dit stukje geschiedenis.
In 1959 verhuisde de club naar een nieuwe accommodatie aan de Wilgenlaan, later complex De Vierlaan genoemd. Hier kon men echter moeilijk uitbreiden omdat het complex langs alle kanten omsloten was door lanen. Bovendien wilde de gemeente hier gaan bouwen en de club laten verhuizen naar de rand van de gemeente. In 2001 nam de club definitief haar intrek op Sportpark De Zwaaier, waar de club nu nog steeds speelt. De overdekte staantribune wordt nu bijgenaamd De Kozakkenstoep, waardoor de band met het verleden van de club toch weer benadrukt wordt.
De club was erg succesvol en werd meermaals kampioen in de hoogste klasse van het Nederlandse amateurvoetbal. Ook in de KNVB-beker waren er successen te noteren. In het seizoen 2006-2007 trof men PSV in de beker, een seizoen later mocht Ajax richting Werkendam komen. In 2015-2016 haalde men de achtste finale waarin men AZ trof, en het seizoen daarna kwam Ajax nog een tweede keer naar Werkendam.
Tegenstander vandaag is zowaar nog een grotere naam: VV IJsselmeervogels, uit het Utrechtse Spakenburg. Deze club is met haar 7 landstitels bij de amateurs de recordkampioen in het Nederlandse amateurvoetbal. 7 sterren prijken op het shirt boven het logo van de club (een naar de lucht opvliegende vogel).
De club werd ook in 1932 opgericht, en speelt op Sportpark De Westmaat dat men deelt met dorpsgenoot en aartsrivaal SV Spakenburg. De derby’s tussen de Vogels en Spakenburg zijn misschien wel de meest tot de verbeelding sprekende affiches in het Nederlandse amateurvoetbal, of alleszins 1 van de meest tot de verbeelding sprekende affiches. Vaak trekken deze derby’s vele duizenden toeschouwers en is heel het dorp in de ban van de burenstrijd. In Spakenburg ben je ofwel Rood (IJsselmeervogels) of Blauw (Spakenburg). Dat beide clubs ook toppers in het Nederlandse amateurvoetbal zijn, geeft nog meer gewicht aan deze derby’s.
In het seizoen 1974-1975 bereikte IJsselmeervogels de halve finales van de KNVB-beker. Aan het einde van dat seizoen ontving de club het predicaat “Sportploeg van het Jaar”, tot op heden de enige amateurvoetbalclub die deze prijs wist te winnen.
D. pikte me zaterdagochtend op aan de Rotonde in Drongen en van daar vatten we de 157 km lange weg naar Werkendam aan. Eenmaal aangekomen aan het sportpark De Zwaaier was er al veel bedrijvigheid. Opmerkelijk is dat je hier de kantine binnenkan zonder te betalen, omdat je vanuit de kantine de wedstrijd niet echt kan volgen. D. en ik besloten eerst even koers te zetten richting het centrum van het dorp. Dat viel toch ietwat tegen. We zagen wel veel charmante huisjes in nauwe straatjes (de huisjes lijken in Nederland vaak ietsje kleiner dan in België, de vastgoedprijzen zijn er dan ook erg hoog), maar veel van de horecazaken bleken gesloten op deze zaterdagmiddag. We besloten dan maar voor fastfood te gaan en een lokale frituur te bezoeken die wél al open was. De frituuruitbaatster wenste ons veel succes met IJsselmeervogels, denkende dat wij uit Spakenburg afkomstig waren. Vreemd, want aan onze tongval zou het toch duidelijk moeten zijn dat we zeker niet uit die regio afkomstig waren. Toen we uitlegden dat we uit België kwamen, leerden we de dame meteen ook wat groundhoppen precies inhoudt.
Een niet zozeer tot de verbeelding sprekende kerk en dito winkelstraat waren niet echt noemenswaardig, maar wel erg fraai was de rivier achter de kerk. Altijd leuk om ook even wat rond te kijken in het dorp of stad waar het groundhoppen je heen brengt, zo kom je op plekken waar je anders misschien niet spontaan zou komen.
Daarna zetten we weer koers naar het Sportpark De Zwaaier, en dat viel erg goed mee: een mooie toegangspoort en vooral een heel erg fraaie kantine. Ook buiten de kantine stonden tafeltjes opgesteld, het was dan ook erg mooi weer voor een drankje in de buitenlucht. Elk tafeltje zag er anders uit en was versierd met foto’s van een historisch moment uit de clubgeschiedenis. Ook binnenin de kantine hingen aan de muur tal van foto’s uit de rijke geschiedenis van de club. De komst van PSV, het vieren van een titel, … Souvenirs aan deze gloriemomenten waren omnipresent. Ook het clublogo was op heel wat plaatsen te zien, alsook het logo van de supportersclub (een kozak). Er was binnenin zelfs een soort “rad van fortuin” met zulk een decoratie op, al ontging de bedoeling hiervan me ietwat. Op de muur tegenover de ingang van de toiletten stond een kozak afgebeeld, met daarnaast een stuk tekst die de herkomst van de clubnaam uitlegde. Zulke zaken zorgen er voor dat de kantine echt sfeer uitademt, en dat je tal van leuke details en fraaie versieringen opmerkt. Meer clubs zouden dit moeten doen: een beetje moeite om je clubhouse te decoreren met symboliek van de club, en je krijgt een heel leuke sfeer, veel leuker dan de vele kantines die op elkaar lijken. De club scoorde hier meteen goede punten.
Ook bijzonder fraai was de pronostiekwedstrijd. In plaats van zelf te gokken op een einduitslag, kocht je hier bonnetjes waarop de ruststand en eindstand op voorhand was ingevuld, doch bedekt. Je wist dus niet op voorhand wat de ruststand en eindstand op het bonnetje dat je kocht zou zijn. Pas eens je het bonnetje al gekocht en betaald hebt, kon je de bedekking verwijderen en kijken welke de ruststand en eindstand op jouw bonnetje is. De club garandeert zo dat er telkens 1 winnaar is, want zowat alle mogelijke combinaties komen wel aan bod, maar tegelijkertijd is er per serie verkochte bonnetjes ook maar 1 winnaar. Erg origineel. Ik vond de club intussen erg sympathiek en besloot, uit steunbetuiging voor de Kozakken Boys, drie pronostiekbonnetjes te kopen. Maar toen ik nadien keek welke ruststanden en eindstanden mij 25 € zouden kunnen opbrengen, was het toch even vloeken, want geen enkele van de combinaties leek zeer realistisch, tenzij het een zeer doelpuntenrijke wedstrijd zou worden.
Het A-terrein van het sportpark bevat een (prima) kunstgrasveld, met aan de ene lange zijde de ingang en daarnaast de hoger gelegen zittribune, en aan de lange kant daar tegenover de overdekte staantribune die dus De Kozakkenstoep wordt bijgenaamd. Achter beide doelen was er niets, al zouden tijdens de wedstrijd ook daar aardig wat mensen plaatsnemen. Omdat schattingen altijd moeilijk zijn, houd ik het op een totaalaantal van iets tussen de 1500 en 2000 toeschouwers, cijfers waar veel Belgische amateurclubs enkel van kunnen dromen.
Bij de opkomst van de spelers was er een mooie tifo en Bengaals vuur. De sfeer zat er goed in, omdat zowel de thuisaanhang als de vrij talrijk meegereisde fans van IJsselmeervogels zich vocaal lieten gelden.
De eerste kans was voor IJsselmeervogels. Een vrij slap schotje naar de rechter benedenhoek werd klemvast gepakt door de doelman van Kozakken Boys.
In de 27ste minuut viel het eerste doelpunt. Een speler van Kozakken Boys kon vanop de rechter flank voorzetten, Bot kon inkoppen maar dit leek een makkelijke grijpbal voor de (invallers)doelman van IJsselmeervogels. Die liet de bal echter door de handen glippen, die zo bijzonder lullig in de rechter hoek verdween. 1-0 voor Kozakken Boys dankzij een flater van de bezoekende doelman, eigenlijk de reservedoelman die inviel voor de geblesseerde eerste doelman.
De volgende kans was er weer eentje voor de Vogels. Een vrije trap vanop een bijzonder interessante positie werd mooi over de muur getrapt, maar de Kozakken Boys-doelman pakte.
Vervolgens kon Kozakken Boys nog eens dreigen met een erg fraai schot dat de doelman van IJsselmeervogels uit doel ranselde, daarmee enigszins zijn flater rechtzettend.
Ruststand was 1-0. Daarmee maakte ik nog kans op de eindwinst in de pronostiek, maar dan moest de wedstrijd wel op 3-3 eindigen, en ik vreesde al dat dat utopisch denken was gezien de wat kansarme partij.
De eerste kans in de tweede helft was voor IJsselmeervogels: een dramatische terugkopbal van een thuisverdediger werd onderschept door een speler van de Vogels, die alleen voor de doelman kwam. De thuisdoelman redde echter met de voet. Bijna 1-1!
In de 64e minuut viel de gelijkmaker dan toch: een corner vanop rechts werd in het pak door doel verlengd, aan de tweede paal duwde Willems de bal in doel. 1-1! Een resultaat dat, mocht het op het bord blijven staan, geen van beide ploegen echt vooruit helpt.
De wedstrijd leek ook op een gelijkspel af te stevenen (en geen 3-3, dus die 25€ zou ik alvast niet winnen) tot in de 93ste minuut een aanval van IJsselmeervogels werd afgeslagen en op de counter de Kozakken Boys een aanval lanceerden. Vanop de rechter flank ging Lommers op doel af, kapte zijn rechtstreekse bewaker uit, en schoot vervolgens voorbij de doelman in de linker benedenhoek. 2-1 voor Kozakken Boys, een doelpunt dat op de tribunes uitbundig gevierd werd met opnieuw Bengaals vuur. Kozakken Boys zet met deze overwinning een stap richting behoud, terwijl het er voor IJsselmeervogels nog benarder uitziet.
Deze groundhop was alleszins een zeer geslaagde. Een enorm fraai clubhouse met oog voor veel detail en voor de geschiedenis van de club, een zeer hartelijke ontvangst, veel volk en sfeer, … Dit was een erg aangename namiddag in Nederland. Dat het niveau niet altijd even goed was is misschien wel normaal, gezien de positie van beide teams in het klassement, maar alles rondom de wedstrijd maakte dat ruimschoots goed.
Met een voldaan gevoel konden we terug naar België, waar we onderweg terug naar Gent nog grosso modo halverwege halt zouden houden bij KFC Sint-Lenaarts, die ’s avonds tegen Turnhout zouden spelen en waar we na een zeer kansarme wedstrijd een 0-0 voorgeschoteld zouden krijgen.
Bronnen geconsulteerd:
nl.wikipedia.org
www.kozakkenboys.nl
www.ijsselmeervogels.nl
www.ijsselmeervogels.com