20/2/2022 : KRC Gent – KSC Lokeren-Temse : 2-0
Voor Racing Gent is het al een heel seizoen lang een kwestie geweest van vallen en weer opstaan, van ups en downs. Misschien ook iets wat te verwachten was op voorhand, gezien de jonge spelersgroep. Na een zeer veelbelovende bekercampagne, waarin de Ratjes bijna de eerste ronde waarin de eersteklassers aantreden haalden, volgde een erg moeilijk seizoen waarin goede wedstrijden en minder goede wedstrijden elkaar afwisselden, en de weg naar de netten maar moeilijk gevonden werd (iets waar de langdurige blessure van sluipschutter Joran Triest niet vreemd aan was). Racing stond voor aanvang van deze wedstrijd maar net boven de degradatiezone, slechts 3 punten boven RFC Wetteren, dat op een barrageplaats stond. Uit de vorige twee wedstrijden, uit bij rechtstreekse concurrenten Dikkelvenne en Wetteren, haalden de Ratjes slechts 1 op 6, ondanks bij vlagen erg goed voetbal. Maar foutjes achterin en voorin leidden tot onnodig puntenverlies, waardoor de druk nu op de ketel stond voor een erg zwaar tweeluik tegen de leiders: Lokeren-Temse en Zwevezele.
Lokeren-Temse op zijn beurt was de fiere leider in het klassement. De tricolores kenden een moeilijk seizoensbegin waarin de resultaten niet altijd de hoge verwachtingen inlosten, in de heenmatch haalde Racing Gent het erg verrassend op Daknam met 0-2. Sinds de trainerswissel waarbij Urbain Spaenhoven overnam werd echter niet meer verloren en rukte Lokeren-Temse gestaag op naar de leidersplaats die ze al heel het seizoen lang ambiëerden. Racing kreeg dus niet enkel de gedoodverfde titelfavoriet over de vloer, maar ook een ploeg die erg in vorm was.
KRC Gent is 1 van de overlevende traditieclubs, al waren er wel enkele fusies nodig doorheen de lange historiek van de club. De club werd opgericht in 1899 en nadert dus haar 125-jarig bestaan. Daarmee is het de oudste voetbaltak van Gent én van de provincie Oost-Vlaanderen, want daar waar KAA Gent al wel langer bestond als atletiekclub begon KAA Gent pas in 1900 met een voetbalafdeling. Racing zelf ontstond ook indirect uit een atletiekclub: de oprichting van de club in 1899 kwam er uit een fusie tussen de voetbaltak van Union Pedestre (een omnisportclub) en Athletic Club. Hoewel Racing dus sneller met voetballen begon dan de buren van KAA Gent, kreeg KAAG later het stamnummer 7 toegekend en Racing stamnummer 11. Toen de stamnummers werden ingevoerd werd niet altijd zeer strict naar de oprichtingsdatum gekeken, maar eerder naar aansluitingsdatum bij de Belgische Voetbalbond.
Racing Gent schreef geschiedenis door in 1912 de allereerste bekerfinale in België te spelen, waarin men met 1-0 verloor van Racing Brussel. 19 seizoenen lang speelde Racing Gent in de hoogste afdeling van het Belgische voetbal, waaruit het verdween in 1953. Doorheen de jaren volgden 3 fusies, waarbij echter steeds het historische stamnummer 11 bewaard zou blijven: in 1987 fuseerde de club met FC Heirnis (stamnummer 7504) om zo RRC Heirnis Gent te vormen. In 2000 fuseerden de Ratjes met KVV Standaard Meulestede uit het Gentse havengebied (stamnummer 432), zelf het resultaat van een fusie van KFAC Meulestede en Standaard Gent (dat zelf ook al een fusieclub was). De clubnaam werd gewijzigd in RRC Gent-Zeehaven. In 2002 tenslotte werd gefuseerd met KFC Oostakker (stamnummer 2689) en werd de clubnaam KRC Gent-Zeehaven. In 2016 werd de clubnaam opnieuw KRC Gent.
De Ratjes, zoals de bijnaam van de club luidt, spelen in de stadskleuren van Gent: wit-zwart. De club speelde zeer lang in Gentbrugge in het Emanuel Hielstadion, van 1905 tot 2010. Sindsdien voetbalt Racing in het PGB-stadion te Oostakker, in een uithoek van de deelgemeente die per openbaar vervoer niet zo makkelijk bereikbaar is, en vrij ver van de heimat van de club. De club deelt het stadion met AA Gent die er hun damesteam en hun beloftenteam huisvesten, en ligt pal naast het trainingscomplex van KAAG. Of Racing ook volgend seizoen nog in het stadion zal spelen, of gedwongen verhuizen moet, is nog een vraagteken op dit moment.
Ook tegenstander KSC Lokeren-Temse draagt een lange historiek met de nodige fusies. In 1970 werd KSC Lokeren boven het doopvont gehouden als resultaat van een fusie tussen Racing Lokeren en Standaard Lokeren. De geel-wit-zwarten behielden het stamnummer 282 van Racing Lokeren. De club bereikte al in 1974 het hoogste nationale niveau en zou doorheen de jaren vele successen kennen en vaak in de subtop van de hoogste reeks meedraaien. Er volgden ook meerdere Europese campagnes, waarbij ondermeer FC Barcelona op bezoek kwam. In 2000 fuseerde Lokeren met K. St-Niklase SK Excelsior (stamnummer 221, en op zich al een fusieclub uit K. St-Niklase SK en Excelsior). Koninklijke Sporting Lokeren St-Niklaas Waasland was geboren, maar behield het stamnummer en de kleuren van Lokeren, waardoor deze fusie meer iets van een opslorping had. In 2003 al werd de naam weer gewoon Sporting Lokeren. Nog later werd de clubnaam KSC Lokeren Oost-Vlaanderen aangenomen. In 2012 en 2014 volgden de hoogtepunten uit het clubbestaan, met telkens winst in de finale van de Beker van België.
Exact 50 jaar na haar oprichting ging de Lokerse fusieclub failliet. Er werd gespeurd naar een naburige club die de leegte in het Daknamstadion kon invullen en een vervolg kon breien aan de rijke geschiedenis van het Lokerse voetbal. Met KSV Temse vond men een partner. KSV Temse was zelf ook al een fusieclub, ontstaan in 1945 uit de fusie van FC Temsica en Temsche SK. De nieuwe fusieclub kreeg van de Voetbalbond stamnummer 4297, in die tijd was het nog niet de norm dat 1 van beide stamnummers van de fuserende clubs werd aangenomen door de fusieclub. Zo gingen de oudere stamnummers van Temsica en Temsche SK verloren. De “nieuwe” club (eerder een officieuze fusie waarbij KSV Temse verhuisde naar het vacante Daknamstadion en een nieuwe naam en clubkleuren aannam) heet KSC Lokeren-Temse, speelt verder in het Daknamstadion met het stamnummer van KSV Temse en de geel-wit-zwarte clubkleuren van Lokeren. In Temse werd intussen al een nieuwe club opgericht die van nul af moest starten in de laagste reeks, 4de provinciale: SV Blauw-Wit Temse, met stamnummer 9755. Lokeren-Temse mocht de vrijgekomen plaats innemen van KSV Temse, in Tweede Amateur, het 4de niveau van het Belgische voetbal.
De komst van Lokeren-Temse, met zijn grote achterban eigenlijk een club die niet thuishoort op dit “lage” niveau, zorgde voor de nodige veiligheidsmaatregelen. Het charmante aan voetbal op dit niveau is dat er van zaken als combiregelingen, gescheiden vakken voor de verschillende supportersclans, etc geen sprake is: normaalgezien wandelen fans van beide clubs gewoon door elkaar op de tribune en wordt gezellig verbroederd in de kantine. Dat maakt amateurvoetbal ook zo mooi. Maar de komst van Lokeren-Temse was erg bijzonder, en dit werd als risicowedstrijd beschouwd. Dus enkel tickets te koop in voorverkoop, combiregeling voor de Lokerse fans, gescheiden vakken, en geen toegang voor de Lokerse fans tot de kantine van Racing. Er hing voor deze streekderby daardoor toch een milde spanning in de lucht. Al in de straten rondom het stadion merkte ik dat dit geen wedstrijd als alle andere was, er zelfs anderhalf uur voor het begin van de wedstrijd al aardig wat politiemensen en stewards paraat. Na een kort bezoek aan de kantine deed ik mijn plicht als vrijwilliger met het typen en uitdelen van de bladeren met de ploegopstellingen ; daar bleek al dat de publieke opkomst veel hoger lag voor deze wedstrijd dan voor de doorsnee thuiswedstrijd van Racing. De ruimte met genodigden en VIPS zat zeer goed gevuld, en ook in de kantine was het erg druk. Intussen bereikten ook de bussen met supporters uit Lokeren het stadion.
Het PGB-stadion, genoemd naar de sponsor van de Ratjes, heeft een fraaie zittribune langs de zijlijn van het veld met wit-zwarte stoeltjes, en een zeer fraaie kantine en VIP-ruimte van waaruit je een zeer mooi zicht hebt op het veld. Helaas is er daar tegenover en achter het ene doel niets. Achter het andere doel staat een erg kleine tribune die grotendeels uit overdekte staanplaatsen bestaat, en verder uit een kleine hoeveelheid zitjes. Deze tribune wordt doorgaans niet eens gebruikt, maar vandaag moesten hier honderden Lokeren-fans plaatsnemen. Een hekken en de nodige politiemensen moesten de fans van Lokeren scheiden van de tribune en kantine voor de Racing-aanhang.
Nog van voor en tijdens de opkomst van de spelers zorgden de meegereisde Lokeren-fans voor veel sfeer met gezangen en zelfs Bengaals vuur. Een sfeertje dat erg ongewoon is voor Tweede Amateur. Eigenlijk is Lokeren-Temse gewoon te groot voor deze reeks. Maar gedurende de wedstrijd zouden ook vanop de tribune met Racing-fans de nodige aanmoedigingen komen, er was ook op de thuistribune meer sfeer dan gewoonlijk. Aan alles merkte je dat de komst van de titelfavoriet en leider toch erg leefde. Daar waar ik doorgaans vanuit de kantine de wedstrijd bekijk (het PGB-stadion heeft een kantine met uitstekend zicht op het gehele veld), besloot ik deze keer toch de tribune op te gaan om volop de bijzondere sfeer te kunnen beleven.
Net voor de aftrap volgde een minuut stilte voor de eerder deze week overleden Roger Lambrecht, oud-voorzitter van Sporting Lokeren. Vreemd genoeg was een klein deel van de Lokerse aanhang achter het doel zelf niet echt stil.
Al na een drietal minuten in de wedstrijd werd thuisspeler Addo alleen voor doelman Merckx afgezonderd. Hij omspeelde de Lokerse doelman ook, maar zag zijn schot nog net voor de doellijn gekeerd worden door een teruggekeerde Lokerse speler. Bijna stond het meteen 1-0!
Even later werd Joran Triest alleen voor doelman Merckx afgezonderd, maar die redde het schot. Opnieuw bijna 1-0!
Racing blijft de enige ploeg die gevaarlijk is. Voorzet vanop de rechter flank, centraal voor doel kan Joran Triest inkoppen, maar recht op de Lokerse doelman Merckx.
Kort voor de rust mocht Addo opnieuw op de Lokerse doelman af, maar zijn schot ging naast de linker paal buiten. Het is me niet geheel duidelijk of keeper Merckx de bal daarbij nog had aangeraakt of niet.
Pas net voor rust was Lokeren-Temse een eerste keer gevaarlijk: een bal werd slecht weggewerkt, en een Lokerse speler kon uithalen. De krulbal ging maar net naast de verste paal buiten. Bijna 0-1, wat gezien de kansenverhoudingen heel erg onverdiend had geweest.
0-0 aan de rust, na een eerste helft waarin Racing Gent de kansen niet afmaakte, en zelf bijna niets weggaf. Een zeer goede prestatie van de Ratjes, toch vreemd dat dit tegen een topper uit de reeks lukt terwijl tegen andere ploegen die om het behoud strijden vaak veel minder goed gevoetbald werd.
Net na de rust mocht Addo alweer alleen op doel af. Lokeren-keeper Merckx dook gepast in de voeten en klemde de bal, maar daarbij kwam het ongelukkig tot een botsing tussen Addo en de doelman. De doelman bleef meer dan 5 minuten voor verzorging liggen, maar kon onmogelijk verder. Achteraf hoorde ik dat het om een kinbreuk en meerdere beschadigde tanden zou gaan. Gabriël nam over in het Lokerse doel.
Die stond amper op het veld toen Addo nog maar eens doorheen de defensie glipte. Deze keer plaatste hij de bal perfect in de rechter benedenhoek. 1-0! Doelman Gabriël vrijwel meteen na zijn invalbeurt geklopt.
Lokeren-Temse moet nu volop op zoek naar de gelijkmaker, maar lange tijd gaf Racing niets weg, defensief stond alles zeer goed vandaag. Uiteindelijk kreeg Lokeren-Temse toch een grote kans, toen ze een vrije trap mochten nemen van vlak buiten het strafschopgebied. De bal passeerde de muur, maar Racing-doelman Bryan Londot bokste de bal goed weg.
Even later nog 1 keer echt grote dreiging vanwege de bezoekers, toen een schot maar rakelings voorlangs ging. Hier ontsnapte Racing aan de gelijkmaker, maar dit was een zeldzame grote kans voor Lokeren-Temse.
Door de lange tijd die keeper Merckx verzorgd werd voorafgaand aan zijn vervanging, werd er uiteraard behoorlijk lang overgespeeld, en Racing besliste de wedstrijd tijdens de blessuretijd. De ingevallen Bjorn Caryn komt alleen voor de Lokerse invallersdoelman, en lobt de bal perfect over de keeper in het midden van het doel. 2-0 en ontlading bij allen met een sympathie voor Racing!
Helaas viel er ook naast het veld nog enige actie te zien naar het einde van het wedstrijd toe. Een kleine minderheid Lokerse “supporters” zocht de confrontatie met het Gentse publiek op. Enkelen onder hen droegen bivakmutsen. Er werd ook een brandend voorwerp op het veld gegooid, en een rokend voorwerp (gelukkig niet brandbaar of het had mensen kunnen verwonden) werd over het hekken gegooid tot erg dicht bij de thuissupporters op de tribune. Totaal onverantwoord gedrag, maar het hekken hield stand en ook de politie deed uitstekend haar werk om de oververhitte “supporters” te beletten het Racing-publiek aan te vallen. De politie vormde als het ware een levende muur tussen de tribune met de thuissupporters en de bezoekende supporters.
Het kon de pret niet vergallen. Racing wint met 2-0 na 1 van de beste wedstrijden die ze dit seizoen al speelden, en pakt zowaar 6 op 6 tegen de gedoodverfde titelkandidaat nr 1. Omdat, op Westhoek na, alle ploegen onder Racing in het klassement verloren, doet Racing gouden zaken in de strijd om het behoud: de kloof met barragist Wetteren bedraagt nu 6 punten.
Ik sprak na de wedstrijd in de kantine met de Lokerse trainer Spaenhoven, die voor het eerst sinds hij aan het roer staat bij Lokeren-Temse verloor. Hij gaf grif toe dat Racing deze overwinning verdiend had. Misschien kunnen de Ratjes Lokeren volgende week een plezier doen door ook punten te pakken uit bij de nieuwe leider, Zwevezele? Mochten ze even goed spelen als vandaag, is dat zeker mogelijk.
Dat deze wedstrijd zeer leefde in de spelersgroep en bij de supporters bleek achteraf ook, toen enkele Racing-spelers in de rol van DJ kropen en de kantine werd omgetoverd tot een danstempel. Spelers stonden in ontbloof bovenlijf te dansen en springen op de tonen van “foute” muziek zoals dance en schlagers met weinig subtiele teksten. Het soort muziek dat ik thuis niet meteen zou opleggen, maar dat wel zeer aanstekelijk werkte, en de dolle vreugde en ontlading bij de spelers was gewoon enorm mooi om te zien. Ook familie en vrienden van de spelers mengden zich in het feestje. Dit is dan weer wat amateurvoetbal zo mooi maakt: spelers, familie, supporters die allen samen de verrassende zege vieren. Ik bleef tot vrijwel helemaal op het einde om alles te aanschouwen, pas meer dan 4 uur (!) na het einde van de wedstrijd was het tijd om weer koers naar huis te zetten. Het was de familie van Joran Triest die zo vriendelijk was om me richting binnenstad te voeren.
Een enorm geslaagde namiddag waarin Racing uitstekende zaken deed in het klassement, 1 van hun beste prestaties van het seizoen op de mat toverde, met een enorme feestvreugde in de kantine als heerlijke bonus. Volgende week wacht de verplaatsing naar de nieuwe leider (die echter volgend seizoen vrijwillig een stap terug zet naar provinciale), Zwevezele.