GerritSite

19/3/2017 : RWDM Girls – FC St Michel (dames) 4-1

19/3/2017 : FC St Michel – FC Polonia Boitsfort 3-0

Groundhoppen kan een vrij slaapberovende activiteit zijn. De bekerfinale de avond voordien tussen KV Oostende en Zulte-Waregem was nog niet helemaal verteerd (met verlengingen en penalty’s liep die partij al tot erg laat op de avond uit) en zondagochtend liep de wekker alweer erg vroeg af. Er was namelijk de mogelijkheid tot een “double” op zondag met 2 wedstrijden op eenzelfde dag. ’s Ochtends speelden de dames van RWDM, een ploeg die ik al langere tijd wilde bezoeken. Dat was om 11:15 ’s ochtends, dus wedstrijd zou aflopen om 13:00. Twee uur later was een bezoekje aan het gemeentelijk sportcomplex van St-Pieters-Woluwe mogelijk voor de wedstrijd van FC Saint-Michel tegen Polonia Boitsfort. Een leuke double, en het lot besliste ook nog eens dat RWDM Girls het uitgerekend tegen de dames van datzelfde FC Saint-Michel moest opnemen. Dus door een toeval zou ik de damesploeg en herenploeg van FC Saint-Michel op eenzelfde dag kunnen aanschouwen.

Dat rechtvaardigt om even uitgebreid dat FC Saint-Michel aan U voor te stellen. Met dank aan de gerechtigd correspondent, die de geschiedenis van de club tot in de kleinste details kon vertellen …

FC Saint-Michel zag het levenslicht in 1971 en dankt zijn naam aan een school in Etterbeek, het college St-Michel. In 1971 groeide daar het idee om een club aan het college op te richten, en werd een brief rondgestuurd naar alle ex-studenten van het college van de 6 jaren voorheen. Bij de daaropvolgende bijeenkomst werd de club opgericht. Na een seizoen van enkel oefenwedstrijden sloot men in 1972 aan bij de KBVB. Stamnummer 7774 werd aan de nieuwe club toegekend, die van start ging in 4^e provinciale. Thuishaven was het huidige stadion, dat toen echter nog Stade Evrard heette en er nog heel anders uitzag (de tribune toen stond aan de overkant van het veld vergeleken met de huidige tribune).

In het tweede seizoen van hun bestaan, seizoen 1973-1974, speelde men aan de Rue Kelle. Dit was het voormalige stadion van White Star, dat na fusie met RRC Brussel zou opgaan in Racing White, dat op zijn beurt na fusie met Daring Molenbeek het iconische RWDM zou vormen. Aan de Rue Kelle lag overigens enkel het veld er nog, de tribunes van het White Star stadion waren toen al gesloopt. Voorts waren er in de gemeente nog twee clubs: Olympic Stockel, dat toen nog aan de Avenue de Hinnisdael speelde (dit terrein bestaat sinds 1974-1975 niet meer) en FC Kelle. Het probleem was dat in St-Pieters-Woluwe enkel nog het terrein aan de Rue Kelle overbleef, gezien het stadion waar FC St-Michel nu speelt toen verbouwd werd en tijdelijk niet gebruikt kon worden. Vanaf het seizoen 1975-76 gingen Stockel en FC Kelle het terrein aan de Rue Kelle delen, terwijl FC Saint-Michel zijn tijdelijke nieuwe thuis vond op het veld van de wijk Kapelleveld in het naburige St-Lambrechts-Woluwe (dit veld, dat als het ware “boven” het Fallonstadion ligt, bestaat nog steeds en huisvest momenteel de club Chiefs Kapelleveld, een liefhebbersploeg in het ABSSA voetbalverbond). Vanaf seizoen 1976-1977 was St-Michel terug “thuis” : de werken aan de huidige accommodatie aan de Avenue Salomé waren voltooid en de accommodatie was dus weer gebruiksklaar. De huidige zittribune was toen nieuw. St-Michel speelt nu dus al 40 jaar op de huidige accommodatie.

Ter volledigheid nog enkele weetjes over de club:

–          de jeugd van de club speelde vanaf 1975 tot het seizoen 2014-2015 op het veld van het St-Michel college waar de club ook opgericht werd. Dit terrein bestaat al sinds 1909 (!), 4 jaar na de stichting van het college zelf. Het terrein, een zandterrein, wordt nu enkel nog gebruikt voor de lessen LO van de leerlingen van het college. De jeugd is nu deels gehuisvest aan de Avenue Salomé en deels aan de Rue Kelle. Naast de jeugd van St-Michel spelen hier ook nog liefhebbersploegen uit het ABSSA en Travailliste voetbal: St-Georges, Bleu et Blanc, en BEA Woluwé hebben hier hun thuishaven.

–          Het terrein aan de huidige thuishaven is synthetisch sinds het seizoen 1995-1996.

–          FC Saint-Michel had enige tijd een reservenploeg in het ABSSA liefhebbersvoetbal. Deze “club” heette FC Essem (woordspeling op de afkorting FCSM van FC Saint-Michel) en speelde wél op het veld van het college. Zij sloten in 1976 of 1977 aan bij het ABSSA en speelden tot 1994, toen deze ploeg stopgezet werd.

–          Op het huidige terrein aan de Avenue Salomé speelt overigens nog steeds een club uit het ABSSA: CS Azur. Zij kunnen de grote zittribune in principe gebruiken, maar gezien het gebrek aan toeschouwers doet men de moeite niet de poort naar de zittribune te openen.

–          De damesploeg van FC Saint-Michel speelt net als de heren aan de Avenue Salomé.

–          Langs het terrein staat een indrukwekkende zittribune met houten bankjes, met capaciteit van 3000 toeschouwers. Dit terwijl FC Saint-Michel in derde provinciale gemiddeld 50 tot 100 fans lokt (soms zelfs minder, occasioneel ietsje meer). Dit ligt ook deels aan het feit dat atletiekclubs White Star AC (niets te maken met voetbalclub R. White Star Bruxelles) en hockeyclub Orée het veld ook gebruiken.

–          Een tweede club in provinciale speelde enige tijd op het veld aan de Avenue Salomé: Gunners Leopold Club. Deze club met stamnummer 9331 begon als de vriendenclub “Gunners” die oefenwedstrijden speelden, tot men in kampioenschap aan wilde treden en op zoek ging naar een veld. Men benaderde FC St-Michel en startten toen als “FC St-Michel C”, een soort derde elftal van de club FC St-Michel. Na enige tijd eiste de jeugd van St-Michel echter de terreinen op maar bleek er op zondagnamiddag nog wel een gaatje om het terrein te gebruiken. Men splitste zich toen af van FC Saint-Michel en ging onder een eigen clubnaam en stamnummer van start. De naam werd Gunners Leopold Club de Woluwé-Saint-Pierre. Men richtte ook eigen jeugdteams op. Na een 10-tal jaren kreeg deze club echter financiële moeilijkheden en in 2013 hield men op te bestaan.

En helemaal voor de volledigheid: FC Kelle fusioneerde in 1985 met Stockel, dat momenteel in eerste provinciale tegen de degradatie vecht (en een B-ploeg heeft in 2^e provinciale, maar die is reeds lang veroordeeld tot degradatie) en een eigen accommodatie “Club House” in de wijk Stokkel heeft.

Maar goed, over naar de orde van de dag: de wedstrijden van vandaag.

De eerste wedstrijd was dus die van de dames van RWDM tegen FC Saint-Michel. De RWDM Girls eens bekijken stond al lang op mijn verlanglijstje. Ik ben zwaar sympathisant van het herboren RWDM, en bovendien is RWDM Girls pas sinds dit seizoen toegetreden tot de RWDM familie, nadat de club werd opgericht als FC Molenbeek Girls. De club is erg multicultureel met erg veel speelsters van allochtone origine, met vooral veel speelsters van Noord-Afrikaanse/islamitische achtergrond. Toen de club werd opgericht werd luidop de vraag gesteld of in het wat conservatieve Molenbeek een damesvoetbalclub wel kans op slagen had. Men waagde het er toch op en ging met een zeer beperkt aantal meisjes van start: FC Molenbeek Girls sloot aan bij de KBVB met stamnummer 9612. De sceptici kregen ongelijk: de club was meteen een succes en het aantal speelsters en aantal elftallen in competitie groeide elk seizoen. Intussen is de club florerend en sinds begin dit seizoen uitkomend als RWDM Girls. Weliswaar mét behoud van het eigen stamnummer, los van het stamnummer van het “nieuwe” RWDM. Ik ben sowieso sympathisant van het nieuwe RWDM, en gezien mijn fascinatie voor het Midden-Oosten en de Arabische cultuur hou ik van het bezoeken van clubs met een zekere achtergrond in de allochtone gemeenschappen uit die landen. Een bezoek aan RWDM Girls was dan ook al lang op de verlanglijst.

Thuishaven van RWDM Girls is het Sippelberg sportcomplex in St-Jans-Molenbeek, in de wijk Ossegem. Meer nog: het stadion ligt letterlijk een steenworp van metrostation Ossegem. Nu ja, “stadion”… Ooit was het dat wel, hier speelde meer dan 50 jaar geleden Crossing Molenbeek voor die club na een fusie uiteindelijk als Crossing Schaerbeek in het Josaphatpark in Schaarbeek zou belanden (om na enige tijd en nog een fusie later momenteel onder stamnummer 55 te voetballen in het onooglijke dorpje Elewijt onder de naam KCVV Elewijt, buiten de hectische grootstad). De Sippelberg is al enige tijd een gemeentelijk sportcomplex eerder dan een echt stadion. Er liggen 3 velden, waarvan 2 synthetiche. Het hoger gelegen veld heeft een kleine zittribune die opvalt met haar kleurrijke zitjes. Tussen de 2 lager gelegen velden staat een kleine zittribune met houten bankjes aan beide kanten, netjes tussen de 2 velden in. Aan de ene kant van het natuurlijk grasveld is het terrein omsloten door een vrij drukke straat met veel rijhuizen. Ook enkele hoge appartementsblokken zijn zichtbaar op de achtergrond, maar dan aan de andere kant van het complex. Je merkt dat je hier in de grootstad bent, en daar hou ik wel van. Er ligt ook een buffet (kantine) en een sporthal.

Naast de dames van RWDM en jeugdploegen van diverse clubs, spelen op dit complex ook derdeprovincialer Jeunesse Molenbeek Academie (een overwegend Marokkaanse club qua origine) en diverse liefhebbersploegen uit diverse voetbalverbonden (KVV, KAVVV, Travailliste, ABSSA). Veelal hebben die liefhebbersploegen ook hun oorsprong in de allochtone gemeenschappen van Brussel. Voor liefhebbers van multiculturele clubs, zoals ik, is het goed vertoeven aan de Sippelberg. Vroeger speelden hier ook nog enkele provincialers: FC Kosova Schaerbeek speelde hier nog in de jaren ’90, voor de club naar Schaarbeek (eerst naar het oude Crossingstadion en dan naar haar huidige thuis, het Stade Chazal) verhuisde. Ook de club European Club Brussels (stamnr 9333), dat nadien zijn naam veranderde in Jeunesse Belgo-Marocaine, speelde hier nog ; deze club bestaat al jaren niet meer.

RWDM Girls heeft momenteel een elftal in 2^e provinciale (dat zou ik nu aan het werk zien) en 3^e provinciale, naast meerdere jeugdploegen. Ook in 2^e provinciale gaat het ze voor de wind: momenteel staat RWDM Girls tweede net achter Sjoeters Opwijk. Kans op promotie is dus erg groot. Saint-Michel bengelt dan weer helemaal onderin het klassement.

Je hebt helaas nu en dan mensen die groundhoppers niet echt genegen zijn… De conciërge van de Sippelberg hoort in die categorie. Vorig seizoen, toen ik Jeunesse Molenbeek kwam bekijken, kreeg ik van deze figuur al een verbod op fotograferen van de accommodatie na de wedstrijd. Niet fotograferen zonder toestemming van de gemeente, heette het. Goed, dan zou ik wel eens terugkeren mét een wedstrijd. Blijkbaar heb ik nogal een herkenbare kop die blijft hangen, want bijna een jaar na datum herkende de man me nog en kreeg ik nog voor de wedstrijd begon weer een fotoverbod. Ik weet niet of er vaak pers langskomt bij wedstrijden op dit niveau, maar dit begon me nu toch wel iets té absurd te worden, al besloot ik niet met de man in dialoog te gaan.

Het klasseverschil tussen beide teams was in de eerste helft enorm duidelijk. Saint-Michel kreeg de bal amper over de middenlijn, en RWDM Girls domineerde de wedstrijd. Het duurde tot bijna rusten voor de doelvrouw van RWDM Girls de eerste keer de bal mocht klemmen, en dat was dan nog een verloren bal die maar voor het oprapen lag eerder dan een doelpoging. De bal was quasi non-stop op de andere helft, Saint-Michel werd tegen op eigen helft teruggedrukt. Dat er niet snel een doelpunt viel ondanks zulk overwicht, was een half mirakel.

De doelvrouw van FC Saint-Michel blonk ook uit in onzekerheid. Misschien moet men toch eens een keeperstrainer aanwerven voor het dameselftal. Kort voor het eerste doelpunt zou vallen, mocht RWDM Girls een vrije trap nemen van behoorlijk ver. Toch trapte men die recht op doel. De keepster leek haast schrik te hebben van de bal en stak haar beide handpalmen naar voren om de bal zo te blokken, in plaats van die gewoon te pakken. De bal viel zo over doel in corner. Uit die hoekschop werd het bijna 1-0, maar de bal ging net naast de verste paal buiten.

De 1-0 kon niet uitblijven. Kort voor de rust, na een enorm dominante eerste helft, bereikt een diepe bal Sarah Dellevoet. Die is veel sneller dan de verdedigster van Saint-Michel, kan alleen op de doelvrouw af en plaatst de bal netjes in de linker benedenhoek. De doelvrouw stak haar voet nog uit naar de bal maar was te laat om die nog te stoppen ; misschien was duiken naar de bal een betere optie geweest.

Even nadien viel de 2-0: weer diepe bal op Sarah Dellevoet, die tot in het strafschopgebied kan lopen maar daar een verdedigster pal voor zich heeft. Die wordt echter heel simpel afgeschud met een kapbeweging, Dellevoet staat zo centraal voor doel met enkel de doelvrouw voor zich en de hoek maar voor het uitkiezen. De 2-0 verdwijnt in de rechter benedenhoek, de keepster stak opnieuw enkel haar been uit… 2-0 aan de rust, en in feite was het vooral vreemd dat die score niet hoger was opgelopen.

Ik kon intussen ook wat rondkijken rond het veld, en bleek dat RWDM Girls inderdaad een erg multicultureel gegeven is. Ik hou daarvan, en het is duidelijk dat deze club als sociaal project ook een zeer nuttige rol vervult.

Maar de zin om foto’s te maken van dit sportcomplex stak toch de kop op. Toen 1 van de (jeugd?)speelsters langs de lijn zei dat foto’s maken niet verboden is, en diverse andere mensen langs het veld me vertelden dat er elke wedstrijd foto’s en video’s gemaakt worden voor oa de sociale media-kanalen van de club, besloot ik mijn zin te doen en het sportcomplex op foto te zetten. En oh wee, zelfs enkele wedstrijdfoto’s te maken in de tweede helft. Omdat ik me, totaal ten onrechte, haast voelde alsof ik stiekem iets verkeerds aan het doen was, was die fotoronde een wat zenuwachtige bedoening en dat leidde me enigszins af van wat op het veld gebeurde na de rust.

En dat was een stuk evenwichtiger dan de eerste helft. Saint-Michel speelde nu beter mee, en kon geregeld op de helft van RWDM Girls komen opzetten. Het slaagde er zelfs in de aansluitingstreffer te scoren: 2-1!

Maar het slotakkoord was toch voor RWDM Girls, al moest het lang wachten op de verlossende goal. Circa 5 minuten voor tijd kreeg de defensie van St-Michel de bal niet weg na een Molenbeekse aanval, de bal valt in de voeten van Sarah Dellevoet, die van dichtbij in de verste hoek schiet: 3-1! Derde doelpunt meteen voor de Molenbeekse matchwinnaar.

En, cliché maar oh zo juist, soms moet je echt niet in de hogere reeksen zijn om goals van enorme klasse te zien. In de laatste minuut viel het soort doelpunt dat, indien het bij FC Barcelona of Chelsea vallen zou, de hele wereld had rondgegaan. Morgane, de kapitein van RWDM Girls, houdt de bal in de lucht met het hoofd (ze kopt de bal een 3-tal keren omhoog en houdt de bal zo in de lucht terwijl ze de verdedigster achter zich afhoudt) en kopt dan de bal opzij naar ploegmaat Selma, die zo alleen voor de doelvrouw wordt afgezonderd en de 4-1 binnentrapt. De assist verwacht je eerder op het hoogste niveau, maar zie: je hebt ook in de lagere reeksen soms hoogstandjes en fantastische doelpunten te bewonderen. Met dit juweeltje was de match meteen ten einde: 4-1, oververdiende zege voor een vooral voor de rust enorm dominant RWDM Girls. Een bezoek aan deze club was, op die aanvaring rond die foto’s na (maar dan kan de club niet aan doen) een zeer aangename ervaring, en zeker over te doen.