23/1/2022 : US Saint-André – SC Hazebrouck : 0-3
Door het gebrek aan amateurwedstrijden in België wegens de coronamaatregelen, belandden mijn groundhopmakker D. en ikzelf vorige week in Frankrijk waar we net over de grens zagen hoe IC Croix de maat leek te nemen van Saint-Omer, tot de mist in de tweede helft spelbreker werd. Toch beviel de ervaring in Frankrijk me, en toen D. voorstelde om dit weekend weer de grens over te steken besloot ik er dan ook voor te gaan. Tenslotte, wanneer kom je anders in die kleine voorstadjes van Rijsel, of wanneer zie je anders een wedstrijd in de lagere reeksen in Frankrijk?
Daar waar we vorige week een wedstrijd op niveau 5 (National 3) zagen, ging het dit keer zelfs nog een afdeling lager: Régional 1, poule B. Dat is het zesde niveau en het hoogste niveau onder de “nationale” reeksen. Zesde afdeling Frankrijk, lekker obscuur maar daar hou ik wel van. Je komt zo ook in dorpjes waar je anders niet zou komen.
Saint-André-lez-Lille is een rustig voorstadje van Lille, net ten noorden van de stad. Ik stapte de auto in aan de rotonde van Drongen waar D. mij oppikte, en 76.5 km en een vlotte rit later stonden we al in Saint-André. Dit is in feite minder reistijd dan sommige groundhops in België zelf. Daar waar Lille best grauwe banlieus heeft, viel Croix vorige week erg goed mee. Ik was benieuwd wat te verwachten nu, maar ook Saint-André-lez-Lille bleek geen onaardig plekje te zijn. Er waren wel wat huizen die opgetrokken waren uit erg grauw ogende bakstenen, maar het centrum van het dorp viel erg goed mee: een ruim kerkplein met een niet onaardig ogende kerk, en daar vlakbij een erg aardig gemeentehuis. Ook het kerkhof was erg mooi, met op heel wat graven allerlei ornamenten en mooie gedenkjes op de graven. Niet elk huis of appartementsgebouw oogde even fraai, en ik weet niet of het er op een grauwe herfstavond niet te somber uitziet, maar laat ons zeggen dat het dorpscentrum best meeviel. Er waren ook enkele winkeltjes, een supermarkt, en een tweetal horecagelegenheden (waarvan er wel slechts eentje open was, maar het was dan ook nog erg vroeg in de namiddag).
Het stadion van US Saint-André, Stade Municipal Jean Ketels, ligt ook pal in dat centrum, in een zijstraatje van het marktplein. Er is 1 relatief kleine tribune langs de zijlijn, maar die tribune was erg fraai: houten bankjes en een fraai dak. Aan de overkant van het veld en achter beide doelen was er niets, maar de kerk op de achtergrond achter 1 van beide doelen zorgde voor een leuk zicht. Je kon op de tribune zitten of gewoon langs de zijlijn tegen de omheining rond het veld aanleunen, niemand deed moeilijk over waar je kon staan of zitten ; van verplicht zitten was dus, ondanks corona, geen sprake. Wel moest je je Covid Safe Ticket (“pass sanitaire”) tonen bij de ingang van het stadion. Mijn makker schatte dat er zo’n 75 toeschouwers kwamen opdagen.
De thuisploeg ging het felst van start en dat resulteerde meteen in een goede kans toen een speler van Saint-André van dichtbij overhoeks richting verste benedenhoek trapte. De doelman van Hazebrouck had een goede redding in huis. Na de aanvangsfase ging het spel echter meer gelijk op, en ook Hazebrouck liet zich een eerste keer gelden met een fraai afstandsschot dat naast de verste winkelhaak ging.
Bij een corner van Hazebrouck kwam de thuisdoelman uit zijn doel maar bokste de bal onvoldoende weg, waardoor een speler van Hazebrouck de bal tussen de andere spelers in in doel kon trappen: 0-1.
Hazebrouck nam nu nadrukkelijk de wedstrijd in handen. Eén van hun spelers zonderde een volledig vrijstaande ploegmaat af aan de rechterhoek van het strafschopgebied, hij ging op doel af en vloerde de doelman met een hard schot in de verste benedenhoek: 0-2!
Kort voor de rust leek de situatie van Saint-André volledig uitzichtloos te gaan worden: een speler van Hazebrouck kon alleen op de doelman af, en een thuisverdediger trok aan de noodrem. Onbetwistbare rode kaart, en een vrije trap op een wel heel aantrekkelijke plaats: erg dicht bij het strafschopgebied, en vrij centraal voor doel. De vrije trap werd fraai over de muur getrapt, maar de thuisdoelman kon de bal nog van onder de lat in corner tikken. Zo keek Saint-André bij de rust tegen een 0-2 achterstand aan, én moesten ze de tweede helft met een man minder afwerken.
Ook na de pauze was het Hazebrouck dat erg dominant was en ook kansen afdwong. Een bezoekende speler kwam alleen voor de doelman en kon van zeer dichtbij uithalen, de hoek was echter scherp en de keeper redde prima in corner. Even later dook weer een speler van Hazebrouck alleen voor doel op, maar deze keer ging de poging naast, de afwerking had veel beter gekund. En als je zulke kansen niet afwerkt, loop je het risico dat de tegenstander uit het niets toch scoort en terug in de wedstrijd komt. Een speler van St André kon uithalen richting verste hoek, de doelman van Hazebrouck kon redden maar sloeg de bal daarbij in de voeten van een thuisspeler die eigenlijk een gapende doelmond voor zich had, maar er toch in slaagde de bal nog binnen het bereik van de verdediger op de doellijn te trappen, die ontzette. Een grote misser op een wel erg zeldzame kans om terug in de wedstrijd te komen voor de thuisploeg. Nadien was het weer Hazebrouck dat de kansen afdwong, een overhoeks schot van hen ging voorlangs buiten terwijl op het middenveld nog een speler kermend op de grond lag. En toen nog maar eens een speler van Hazebrouck alleen voor de doelman opdook schoot hij stomweg recht op de doelman in plaats van gewoon een hoek uit te kiezen.
Uiteindelijk viel de 0-3 kort voor tijd toch: een speler van Hazebrouck stond volledig alleen aan de rand van de kleine backlijn ter hoogte van de linker paal, kon rustig aannemen en de bal hard voorbij de doelman knallen. De doelman van de thuisploeg die, op zijn mindere tussenkomst bij de 0-1 na, overigens een aardige wedstrijd speelde en de thuisploeg meermaals behoedde van een zwaarder nederlaag.
Vanaf volgende week kunnen we weer in eigen land gaan groundhoppen, want de amateurclubs hervatten en er mag ook opnieuw publiek naar de wedstrijden komen. Maar de twee uitstapjes richting Frankrijk vielen beide erg goed mee. We kwamen in dorpen en stadionnetjes die we anders allicht niet snel op de radar zouden gehad hebben. Voor mij een aangename kennismaking met de lagere reeksen van het Franse voetbal, en een ervaring die zeker naar meer smaakt.