25/7/2021 : KFC Markzonen Tollembeek – KAV Dendermonde 0-3
Het moet zowat 1 en 4 maanden geleden zijn dat mijn vader en ik in het stadion van KV Oostende zagen hoe KVO met 2-4 verloor tegen KRC Genk op de voorlaatste speeldag van de reguliere competitie 2019-2020. KVO wachtte nog een duel met als inzet het behoud op de laatste speeldag uit bij Cercle Brugge, dat zichzelf na een spectaculaire remonte net had gered.
Wist ik, die normaal maandelijks meerdere groundhops doe in combinatie met de wedstrijden van mijn favoriete clubs, toen veel dat het dus tot eind juli 2021 zou duren voor ik weer een wedstrijd live zou bijwonen. Want net geen week na die befaamde KVO-Genk werd door de COVID-19 crisis de eerste lockdown aangekondigd en de competitie abrupt stilgelegd, en later gewoon stopgezet. De rest van het seizoen 2019-2020 viel in het water, maar tot mijn grote ontsteltenis bleek een wedstrijd bijwonen ook niet weggelegd voor het seizoen 2020-2021. Opnieuw was corona de grote spelbreker: 3/4de van het seizoen in de profreeksen werd voor lege stadions afgewerkt, en in de amateurreeksen werd alles al vrij vroeg geannuleerd. De honger naar live voetbal was dus groot nadat ik voor het eerst in meer dan 25 jaar als voetbalfan geen enkele wedstrijd live gezien had in een heel seizoen. OK, er was voetbal op TV en ik bezocht voetbalvelden zonder wedstrijd, maar toch…
De eerste wedstrijd na die enorm lange break bracht me richting Tollembeek. In de eerste ronde van de Beker van België ontving de lokale derdeprovincialer KAV Dendermonde, het stamnummer 57 dat tegenwoordig in eerste provinciale bivakkeert. Een bevriende medegroundhopper stelde de wedstrijd voor, en na zo lang zonder live voetbal was zelfs Tollembeek echt iets om naar uit te kijken.
Onderweg ging het gesprek uiteraard over voetbal en hoe het vroeger toch allemaal wat leuker was dan nu: wij hebben het oude millennium nog beleefd, toen elk dorp zijn eigen clubje had, toen vrijwel elke middelgrote stad een eigen liefhebbersverbond had, … Toen bloedden vele liefhebbersverbonden dood, en begon de fusieplaag. We reden heel even Erpe-Mere voorbij, het dorp waar ik mijn tienerjaren spendeerde en waar toen 8 clubs verspreid over de deelgemeentes waren (en nog enkele liefhebbersclubs). Na meerdere fusies blijven er nu nog maar 3 over, en op het einde van het komende seizoen komt er nog een fusie en zal Erpe-Mere nog 1 club hebben. Doe mij toch maar de leuke derby’s tussen de verschillende dorpen zoals het vroeger was…
Tollembeek is een bekend dorp, maar daar heeft de lokale voetbalclub geen bijdrage in. Het dorp is echter de thuishaven van de in België en Nederland iconische comedian Urbanus. Geheel terecht staat op een marktplein in hartje Tollembeek een standbeeld om deze held te eren, al werd gekozen voor de stripfiguur-variant, geflankeerd door zijn trouwe gezellen Nabuko Donosor en Amedee uit de stripreeks. Het beroemde bordeel “Wulpse Zulma” uit de Urbanusstrips hebben we niet gezien, en ook de Gazet van Tollembeek was nergens te vinden.
Een ander standbeeld in het Tollembeekse straatbeeld is dat van een kaatser. Kaatsen is in deze regio razend populair, en deze populaire volkssport heeft de coronacrisis goed doorstaan want de nieuwe kaatscompetitie is intussen al een eind ver.
Het voetbalcomplex van Tollembeek ligt achter het pleintje waar het Urbanus-standbeeld staat. Nadat we Urbanus (het standbeeld) gevinckt en op foto gezet hadden, was het tijd voor het voetbal. Tollembeek heeft een typisch veld voor 3de of 4de provinciale: een gewoon veld met 2 doelen en zicht om de omliggende landschappen. Een overdekte staantribune (in deze reeksen veelal gewoon een afdak) was er niet, vreemd genoeg was er wel een soort prefab zittribune achter het doel. Zeer vreemd. Wel had de club een best aardige kantine.
Dendermonde speelt twee reeksen hoger, en was dus favoriet. De club zit echter in woelig vaarwater: de stad dreigt het (zeer mooie) stadion van KAVD af te breken. Hoewel een fusie met KV St-Gillis-Dendermonde nog niet echt officiëel is, en KAVD allicht zal proberen doorgaan als zelfstandige club, was er wel al sprake van een fusie met St-Gillis als laatste redmiddel. Hopelijk hoeft het niet zo ver te komen en kan de stad nog op andere gedachten gebracht worden, want het stadion van KAV Dendermonde is een pareltje en het zou zonde zijn dat zoiets moois verdwijnt. En het zou zonde zijn moest dit 1 van de oudste clubs van Oost-Vlaanderen tot een fusie dwingen om te overleven.
Maar goed, eerst dit seizoen dus, te beginnen met deze bekerwedstrijd. De thuisploeg leek nog ietwat in vakantiemodus, want er daagden maar 2 of 3 reservespelers op, en het gewicht van enkele basisspelers indiceert ook dat ze bij Tollembeek nog niet echt ver gevorderd in de voorbereiding op het nieuwe seizoen zitten. Ongeveer 50 toeschouwers kwamen opdagen voor deze bekerwedstrijd.
Van meet af aan was het niveauverschil duidelijk, echter KAVD vergat te scoren. Niet dat ze daar geen uitstekende kansen toe hadden. Bij een voorzet van de rechterflank werd een Dendermondse speler niet ver van de verste paal neergetrokken: penalty. De strafschop werd echter door de Tollembeekse doelman uit zijn rechter benedenhoek geranseld. De doelman leek nogal snel zijn lijn te hebben verlaten, maar de scheidsrechter liet begaan. Even later belandde een Dendermondse bal op de lat, en kon de doelman van Tollembeek de terugkaatsende bal grabbelen voor een Dendermondse speler er zijn voet tegen kon zetten. En zo haalde Tollembeek met 0-0 de rust.
Het niveauverschil was dus duidelijk, maar uiteindelijk moet je wel scoren, want vroeg of laat krijgt de kleinere ploeg toch eens een kansje … dus het is zeer riskant als de 0-0 te lang op het bord blijft, wetende dat die ene tegenstoot er waarschijnlijk toch komt.
In de tweede helft brak de veer bij de thuisploeg echter. Op een schot in de rechter benedenhoek kon de doelman net niet bij de bal, die nochtans niet zo heel hard getrapt leek en dus niet echt onhoudbaar leek. 0-1 Dendermonde.
Ietsje later werd een Dendermondse speler diep gestuurd die op doel af kon gaan, de Tollembeekse doelman redde dit keer wél knap, maar de bal caprioleerde toch over de doellijn. 0-2 met een gelukje, en nu was het wel over en uit voor de moegestreden thuisploeg.
In het slot wist een Dendermondse speler nog van iets buiten het strafschopgebied te schieten, en de bal krulde mooi buiten het bereik van de doelman in de rechter benedenhoek. 0-3 en de logica gerespecteerd.
Heeft Tollembeek dan helemaal niets gepresteerd? Toch wel, maar het is met enige goede wil dat ik twee afstandsschoten (eentje afgeblokt in corner en eentje dat de Dendermondse doelman pakte maar anders naast zou zijn gegaan) vermeld. Nu, er uit gaan tegen een club die twee reeksen hoger speelt is geen schande.
Uiteindelijk is de live voetbaldroogte na zowat 1 jaar en 4 maanden eindelijk ten einde gekomen. Hopelijk gaat het nieuwe seizoen nu gewoon doorgaan (nu meer en meer Vlamingen volledig gevaccineerd zijn zou je verwachten dat COVID geen derde seizoen op rij spelbreker gaat zijn) en kan ik mijn normale groundhopritme hervatten.
Op de terugweg hielden we nog even halt bij SKO Vollezele. Deze club, die intussen meer dan 50 jaar bestaat al, speelt in het KAVVV verbond, 1 van de weinige liefhebbersverbonden die nog wél echt goed draait en niet kampt met een gebrek aan clubs. Ik bezoek ook liefhebbersploegen, dus ik zette ook deze ground op foto, al was er eerlijkheidshalve niet veel aan te zien: een veld met 2 doelen, en een kantine. Nu, dat is niet slecht, want er zijn genoeg caféploegen die op gemeentelijke terreinen spelen en geen eigen accommodatie hebben.
De terugreis liep voorspoedig, waardoor ik nog net op tijd op café geraakte om de laatste minuten van de eerste helft + volledige tweede helft van Anderlecht-Union SG op groot scherm te zien. De Brusselse derby werd verrassend maar verdiend in het voordeel beslecht van Union, dat met 1-3 won en voor een mooie verrassing zorgde.
