ZONDAG 12/3/2017 : UNION AFRICA FC BRUXELLES – SPORTING BRUXELLES “B” 4-0
Al sinds begin dit seizoen stond een bezoek aan Union Africa hoog op mijn verlanglijst. Ik volg de ploeg al sinds hun ontstaan elke week via de kranten, en heb ook al meermaals wedstrijden van de club bezocht. Zo was ik vorig seizoen getuige van een 5-5 gelijkspel tegen de B-ploeg van R. Leopold FC in een zeer koud en winderig sportcomplex van Neder-over-Heembeek, op een synthetisch neventerrein aan de Petit Chemin Vert, waar uitgerekend Sporting Bruxelles’ A-ploeg haar thuiswedstrijden op het hoofdterrein afwerkt.
Omdat Africa dit seizoen een nieuwe thuishaven heeft, stond een thuiswedstrijd van de ploeg erg hoog op mijn verlanglijst voor dit seizoen. Na hun verblijf aan de Petit Chemin Vert in Neder-over-Heembeek speelt Africa sinds begin dit seizoen op het sportcomplex van openbare vervoersmaatschappij MIVB aan de Tweedekkerstraat te Haren. Een complex dat ze delen met reeksgenoot Brussels United (dat pas begin dit seizoen aansloot bij de KBVB) en de bedrijfsploegen van de MIVB zelf die in het Interbanken verbond actief zijn. Ik wilde al eerder een thuiswedstrijd van Africa meepikken dit seizoen, maar het weer bleek ’s winters spelbreker te zijn. Ik zag de ploeg wel al aan het werk uit bij Jorez Anderlecht enkele weken geleden (3-3) en ik was ook present op het sportcomplex Vogelenzang in Anderlecht voor de topper tegen Anderlecht-Milan. Daar kwam ik echter bij een leeg veld aan, de wedstrijd was afgelast omdat er geen warm water in de douches beschikbaar bleek.
Vandaag was er dan de thuiswedstrijd waar ik al een tijdje naar uitkeek en die de voorkeur kreeg op thuis voor de TV de ontknoping volgen van de competitie in de hoogste reeks.
Union Africa, de club van de zwart-Afrikaanse gemeenschap in Brussel, heeft stamnummer 9634. Na een paar moeizame seizoenen draait de club nu op volle toeren: ze staan op de eerste plaats in een volledig Brusselse reeks van 4de provinciale en hebben bovendien nog een inhaalwedstrijd tegoed tegenover nummer 2 in het klassement, FSI Berchem. Anderlecht-Milan heeft een wedstrijd minder gespeeld dan Africa maar Africa heeft het lot in eigen handen. In het hypothetische scenario dat ze alle resterende wedstrijden winnen, is Africa altijd kampioen en is de promotie een feit.
Tegenstander van vandaag is de B-ploeg van Sporting Bruxelles, een club wiens A-elftal in eerste provinciale speelt. De A-ploeg van Sporting promoveerde vorig seizoen uit tweede provinciale en staat zorgeloos in het midden van het klassement in eerste provinciale. Zij spelen in Neder-over-Heembeek op het sportcomplex waar Africa dus zelf ook twee seizoenen speelde, alvorens te vertrekken naar Haren. De club draagt stamnummer 6576 en is een fusieclub. Een opmerkelijke, want de fusiepartners die in 2013 Sporting Bruxelles vormden waren Blue Star Bruxelles (het voormalige Maccabi Bruxelles, een van oorsprong Joodse club) en Etoile Bruxelles-Capitale (het voormalige Etoile Marocaine, een club met roots in de Marokkaanse gemeenschap van Brussel). Sporting Bruxelles moest een multiculturele club worden en daar zijn ze ook aardig in geslaagd, hoewel er toch veel Maghrebijnse spelers actief zijn. De mensen van Blue Star hebben zich grotendeels uit de fusieclub teruggetrokken, en inmiddels is Maccabi Brussels heropgericht, zij zijn in volle titelstrijd verwikkeld in een andere reeks van 4e provinciale. Hoewel geen officiële fusie, was bij Etoile Bruxelles-Capitale overigens een andere van oorsprong Marokkaanse club betrokken, FC Atlas Brussel, waarvan de restanten na het verdwijnen daarvan opgeslorpt werden door Etoile.
De rit per tram naar Haren was een aangenaam ritje dat eerst langs de Kruidtuin, doorheen enkele multiculturele bruisende wijken trok (oa de Turkse buurt in St-Joost-ten-Node en het erg levendige Liedtsplein in Schaarbeek) om dan uiteindelijk in een rustige residentiële buurt te eindigen in Haren. Het depot van de MIVB lag pal bij de tramhalte, het was wel even zoeken naar de ingang van het behoorlijk goed verstopte sportcomplex. Ik zag wel 4 mini-floodlights (lichtmasten maar dan minder indrukwekkend groot dan de typische Oostblokvariant) maar dacht dat deze van het depot was. Bleek dat die toch bij het sportcomplex hoorden, vrij bizar om op dit niveau lichtmasten te zien. Voorts was het een typisch provinciaal complex, eigenlijk iets minder dan dat want een buffet of kantine was er niet. Wel was er tussen de kleedkamers van thuisploeg en bezoekende ploeg een kleine “staantribune” (3 trappen waar enkele bankjes geplaatst werden) en er waren enkele stenen bankjes daar net voor. Ook was er een atletiekpiste rond het veld, doch geen traditionele piste maar een (vrij slecht onderhouden) piste van 4 banen. De supporters van Africa, ik schat een 15 tot 20 tal maar heb niet echt geteld, zorgden wel voor wat sfeer door Afrikaanse muziek luidop te spelen via een eigen meegebrachte geluidsinstallatie (ik ben er niet echt uit of het gewoon een smartphone op vol volume was of een muziekbox). Van Sporting Bruxelles was er amper iemand mee, hetgeen logisch is gezien het om de B-ploeg gaat. De A-ploeg in eerste provinciale heeft wel een naar provinciale normen degelijke achterban.
Union Africa is dus leider en stevent op de titel af, hoewel FSI Berchem en Anderlecht-Milan op geringe afstand volgen. Toch speelde de eerste helft Sporting Bruxelles B erg goed mee. De eerste kans was zelfs voor de bezoekers: een Sporting-speler zag vanop de rechterflank dat de keeper ietwat voor doel stond, en trapte vanop die moeilijke positie maar net naast de verste kruising. Dit was een doelbewuste poging en geen mislukte voorzet!
Ook even nadien was Sporting dicht bij een doelpunt, na een doorsteekpass dook een Sporting-speler alleen voor de doelman op. Hij schoof de bal langs de doelman maar ook net naast de paal naast. Een overhoeks schot was misschien te overwegen al had de Africa-doelman de hoek wel verkleind.
Pas naar het slotkwartier van de eerste helft toe kreeg ook de koploper enkele kansen. Een Africa-speler drong door tot in het strafschopgebied en stond oog in oog met de Sporting-doelman, doch schoot hard over de lat. En een kopbal van zeer dichtbij ging ook maar net over de lat. Rusten deden we met 0-0.
In de tweede helft was de eerste echte kans wél raak, en hoe! Mooie aanval van Union Africa waar een speler met de hak (of was het toch de zool?) de bal zowaar heel mooi vooruit speelde (alsof hij met de rug naar de bal heel sierlijk de bal toch nog vooruit kon passen) en zo een ploegmaat alleen voor doel kon afzonderen. Die werkte knap in de linkerbenedenhoek af. 1-0 Africa!
Sporting had een goede indruk gelaten de eerste helft, maar toen het kort nadien 2-0 werd zat Africa in een zetel.
Nog ietsje later: aanval van Union Africa op de linkerflank. Voorzet over de grond die door een Sporting-verdediger ietwat knullig gemist werd, en zo kon een Africa-speler die helemaal alleen stond rustig aannemen en de bal laag voorbij de doelman in doel schuiven. 3-0 en wedstrijd leek gespeeld.
Africa bleef nu aanvallen. Voorzet van de rechterflank, aan de verste paal stond een Afrikaanse speler op hooguit 2 meter van doel maar hij trapte over de bal. Sporting ontsnapte maar bij het uitverdedigen verloren ze de bal alweer, knappe “steal” van een Afrikaanse speler die zo alleen op doel af kon. Mooi schot over de grond, dit keer kon de Sporting-doelman met een knappe voetreflex redden waardoor de bal over doel viel, in corner.
De gemoederen raakten even later verhit. Ik was net nota aan het nemen toen ik geroep hoorde, me omdraaide en zag hoe quasi alle spelers van beide ploegen met elkaar in de clinch gingen. Zelfs de coaches stapten het veld op in een poging de gemoederen te bedaren en enkele spelers moesten echt uit elkaar getrokken worden. De scheidsrechter loste de situatie goed op en gaf twee spelers geel, maar deelde geen rode kaarten uit. Knap, want anders had een verdere escallatie niet uitgesloten geweest.
Sporting liet zich ook gelden en probeerde met een afstandsschot, dat echter behoorlijk ver naast hobbelde. Ze claimden ook een strafschop, maar de scheidsrechter wuifde die claim weg.
Africa creëerde echter de beste kansen. Een Afrikaanse speler legde met het hoofd knap af naar een ploegmaat centraal voor doel, ongeveer ter hoogte van de kleine backlijn, en die vlamde de bal hard nipt naast de rechter winkelhaak.
Uiteindelijk zou het toch nog 4-0 worden: van dicht bij de achterlijn volgde een voorzet over de grond vanaf de linkerflank, aan de eerste paal stonden van beide ploegen enkele spelers. De bal leek over de doellijn te worden gefrommeld door een Afrikaanse speler, maar bij navraag (ik kon het niet heel goed zien) was het een Sporting-verdediger die als laatste de bal raakte en die over de eigen doellijn duwde: uiteindelijk toch nog een ruime 4-0 zege, al ging het vooral voor de rust een stuk moeizamer dan de score liet vermoeden.
Intussen sijpelden via de smartphone van 1 van de Afrikaanse fans de scores uit de hoogste reeks binnen en vernamen we dat Moeskroen zich met een ultieme 9/9 toch redde ten koste van Westerlo, dat naar 2de afdeling aka 1B zakt. En vernamen we dat Club Brugge met punten morstte thuis tegen STVV, waardoor Anderlecht alleen aan de leiding kwam, en dat AA Gent en Charleroi playoff 1 vervoegen ten koste van KV Mechelen en KRC Genk. Ik volgde de uitslagen met belangstelling, gezien Union St-Gilloise tenslotte tegen enkele van de ploegen uit playoff2 zal moeten aantreden. Met Moeskroen, Eupen, Standard en Genk zitten er enkele ver van Brussel gelegen clubs bij, hetgeen aangename ritjes met de supportersbussen zou moeten opleveren. Maar goed, de aandacht ging terug naar het veld, maar aan de 4-0 veranderde dus niets meer.
Een wedstrijd in 4e provinciale lokt uiteraard geen massa mensen. Maar de (geschat) 15 a 20 fans maakten er een leuke ambiance van. Ik werd ook zeer vriendelijk begroet, men herkende me nog van de wedstrijd op Jorez Sport Anderlecht enkele weken eerder. Ik werd door meerdere spelers, fans en delegatieleden van Union Africa begroet en men bood me spontaan een lift richting centrum aan zodat ik me de vrij lange tramrit kon besparen. In de auto sijpelden ook de resultaten binnen van de concurrenten, en blijkbaar had Anderlecht-Milan slechts 3-3 gelijkgespeeld waardoor FSI Berchem nu de voornaamste titelconcurrent lijkt te worden. Maar voor Africa ziet het er erg goed uit, met een wedstrijd minder gespeeld dan de naaste achtervolger uit St-Agatha-Berchem staat de ploeg eerste. Ik zou hen de titel best gunnen, want het is een club met sympathieke delegatieleden en fans. En qua spelniveau zie ik deze ploeg zijn mannetje kunnen staan in 3de provinciale, mocht de promotie inderdaad gerealiseerd worden.